laç-ka

üzgünüm ama pis bir laçkayım.

iflaholmaztoplayıcı

meraba.

ben dün bi'şey yaptım. tam bir "toplayıcı" olan ruhumu biraz olsun sakinleştirmek için topladığım onca şeyi çöpe attım. çocukluğumdan beri her şeyi biriktirmek gibi bir huyum var nedense. öyle ki biraz bi yerleri karıştırsam ilkokulda kullandığım defterleri bile bulabilirim. bazen yani daha çok sıkıldığım zamanlar biriktirdiğim şeylere bakıp hüzünlenir, "once upon a time in perse" moduna bağlarım. neyse asıl meseleye gelelim. biriktirdiğim çoğu şeyi attım. ve sanırım koleksiyonun en değerli parçası uykusuz'un ilk 3 yıllının eksiksiz arşivi. hatta 2-3 sayısı imzalıydı da. neden yaptım bilmiyorum ama attım gitti. şu an pişmanlık evresindeyim. geçmesini bekliyorum. hof. bari birine vereydim ya la :(

karıştırmalarım sırasında lisede kullandığım "eşşek" kadar ingilizce sözlüğün ilk sayfasına yazdığım iki satıra denk geldim. o zamanlara gittim geldim. kabul tam bi ergenmişim ama haksız da değildim.

sonra bi de ben bu aralar çok işsizim ya böyle de güzel bi kitap ayracı yaptım. yıhyıh ^^

how is it going?

hof.

marmara üniversitesinin yüksek lisans başvurularını kaçırmam hiç hoş olmadı. bu konu koca bir öküz olup içime oturdu. olayı sindirdiğim zaman konuşalım.

sonunda eğitim-öğrenim hayatım bitti sevgili kardeşlerim. henüz bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu düşünecek fırsatım olmadı ama neyse. böyle bir tarif edilemez ruh hali içerisindeyim. garip. ikea reklamındaki uzayda dolaşan adam gibiyim. boşluk.

ayrıca belirtmeden geçmek istemem ki mezuniyetin dibine vurduk kankeytalarım. görüşenzi.

i (L) lasagna

dur bi post yapayım da blogum boynu bükük kalmasın.

bizim büyük çaresizliğimiz

bazen bi'şeyi çok istiyorum. ama olmuyor. hani istemek başarmanın yarısı falan değil. sıçsan %1'i bence. kalanı?

ne yaparsam yapayım, ne edersem edeyim değiştiremeyeceğim şeyler var ya hani

onlar asla bitmeyecek

büyümeye de çalışsam, anlamaya da çalışsam, alışmaya da çalışsam

hiçbir zaman beceremeyeceğim.

içimizdeki şeytanlara zülfikarlarla da saldırsak asla bizi yalnız bırakmayacaklar

ve

gözyaşlarımız

hiçbir zaman bitmeyecek.