mutsuzluktan ölebilirim. 

ve yalnızlıktan.

Süt

Meraba,

Son zamanlarda işlerim o kadar ters gidiyor ki şuraya bile iki satır bir şeyler yazamıyorum. Yani geçen bi ara açtım boş sayfayı, hop elektrik kesildi. Öyle bi'şey.  Hız kesmeden devam eden terslikler içerisinde benim yaptığım tek şeyse film izleyip, internette takılmak. Okul namına, tezim namına ya da genel olarak hayat standardımı yükseltmek namına hiçbi şey yapmıyorum. Kitap bile okumuyorum ki bunun bi bahanesi olamaz. 

Şu sıralar olmasını çok istediğim bi'şey var gündemimde ama neyse olunca söylerim.

Hadi ben gideyim de bi game of thrones izleyeyim. Sonra da kendime yazılacak bi tez bulayım. Bays. 

Unutmadan:

Ördekler

Naber?

Bugün Ördekler'in 3. yaş günü. Anlayacağınız üzere eşek kadar oldular artık. Ama hala doğum günü partisi istiyorlar. Çocuklar masrafa ne gerek var, dedim. Alırız küçük bi pasta, koyarız yanına kolamızı oldu bitti, dedim. Yok. İlla parti olacakmış.

Bu da günün anlam ve önemine uygun, çok sevdiğim bir şiir :

so say we all

Bir yıl öncesi bir yıl sonrası. Bir ay öncesi bir ay sonrası. Bir hafta öncesi bir hafta sonrası. 

Dün. Bugün. Yarın. Her şey çok çabuk değişiyor, değişimler yoruyor.

Yola çıkmadan önce planlar yapıyorum her seferinde. Ve her seferinde yolun sonuna gelip arkama baktığımda yaptıklarımın planladıklarımla hiçbir ilgisinin olmadığını görüyorum. O saatten sonra da ya üzülmek için çok geç oluyor ya da sevinmek için erken. 

Rota her zaman karmaşık, rota her zaman bulanık. Ama yine de ben her seferinde bi rota çizmeye çalışıyorum kendime. Boğulmamak için.