1500

özgüveni 1500 olan insanlar görünce ve o insanlarla muhattap olunca deliriyorum artık. katlanamıyorum. esasen öyle çok çabuk parlayan biri değilim, hiçbir zaman da öyle biri olmadım lakin sinirlenince de haddinden fazla tepki veriyorum. tutamıyorum kendimi.

*

son zamanlarda o kadar çok var ki bunlardan çevremde. sürekli bi kendini beğenmeler, her şeyi ben bilirimler, benim her yaptığı, girdiğim her ortam mükemmeller. hasılı mal mal hareketler. halbuki durup bi bakıyorsun, böyle bir şey de yok yani. hiçbir artısı yok senden ve diğer tüm insanlardan. tabi burdan "artısı olanlar ukalalığın dibine vurabilir" dediğim anlaşılmasın. neyse. hal böyle olunca bu insanlar kime neyi yedirmeye çalışıyorlar diye düşünmeden edemiyorum. hele böyle herkes onları pohpohlamalı sanıyorlar ya ölüyorum. bozunca ben kötü oluyorum. daha doğrusu kendimi kötü hissediyorum. bir de böyle insanlar kariyer sahibi olup bir yerlere geliyorlar ya diyorum "kızım perse bu mallar bile bi halt olmuş ya korkma, senin de şansına çıkar bir şeyler".

*

benim gibi munis bir insanı bile dinden imandan çıkartıyorlar ya daha da bir şey demem.

*

ayrıca bence özgüven budur. yirim ben onu.

*